Afgelopen woensdag is Sienna van haar wieg naast ons bed, in haar ledikant in haar eigen kamer gaan slapen. Dit was een grote stap en ik vond het ook heel erg moeilijk. Het spookte al een tijdje door mijn hoofd: Wanneer gaat een baby in een ledikant slapen? Wij merkte het vooral aan Sienna. Zij was er klaar voor en daardoor wij ook.

Wieg of Ledikant?

Toen ik zwanger was had ik besloten dat ik onze dochter meteen na de geboorte op haar eigen kamer wilde hebben in een ledikant. Ik moest er niet aan denken om ons kind op de kamer te hebben. Nee, ieder zijn eigen kamer. Heel standvastig was ik daar in. Totdat ik bevallen was en de eerste drie nachten onze dochter niet bij mij had, omdat ze op de neonatologie lag en ik op de kraamafdeling. Ik vond het verschrikkelijk. Alsof er een deel van mij weg was. Ik ging meteen online zoeken naar een wieg, maar gelukkig had ik een lieve moeder en kreeg ik het van haar cadeau.

Wieg werd te klein

Ze zeggen wel eens dat kinderen zelf aangeven wanneer ze ergens klaar voor zijn en dat geloof ik ook. Sienna gaf op haar manier aan dat ze er klaar voor was om op haar eigen kamertje te slapen en in haar ledikant.

Vanaf toen Sienna 4 weken was hebben wij haar ingebakerd, omdat ze heel onrustig sliep en zichzelf wakker sloeg met haar armpjes. Na haar tweede vaccinatie merkte ik dat zij het niet meer nodig had om ingebakerd te worden. Alleen toen kwam het volgende probleem. Ingebakerd was de wieg perfect voor Sienna. Niet ingebakerd merkte wij dat de wieg al snel te klein voor haar werd. Ze schoof zichzelf omhoog, waardoor ze al heel snel met haar hoofd tegen de rand aan lag. Ook ligt ze graag met haar handen zo wijd mogelijk, waardoor het nog al eens gebeurde dat ze tegen de randen aan kwam met haar handen. Aangezien de randen van plastic zijn, werd zowel zij als wij wakker van het geluid.

Ja, wij merkte echt dat het tijd werd voor de volgende stap. De volgende fase: het ledikant. In eerste instantie, wilde wij de ledikant naast ons bed gaan zetten. Vooral mijn man was er nog niet aan toe, dat Sienna op haar eigen kamer ging slapen. Ik twijfelde nog, maar uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en tegen mij man gezegd dat het tijd is. Wij zijn er klaar voor en zij ook!

Voor het eerst in de ledikant

Vorige week woensdag was het zover. Ik maakte haar bedje klaar. Het was een raar gevoel, maar ik wist dat het moest. ’s Avonds vlak voordat Sienna haar laatste flesje kreeg, wilde mijn man terug krabbelen. Waarom het perse vanavond moest? Konden we nog niet even wachten? Hoe graag ik het ook wilde dat ze nog lekker bij ons op de kamer bleef, wist ik dat ik door moest zetten. En dat zei ik ook tegen mijn man.

Na haar laatste fles, brachten wij haar naar boven. Wij deden haar in haar nieuwe slaapzak, gaven haar een kusje en liepen de kamer uit. Even was ze onwennig. Ze maakte wat geluidjes en kreunden even, maar al snel viel ze in slaap.

Rond half 5 werd ze half wakker. Ze kreunde even, maar ze wilde geen speen. Ze was half in slaap, half wakker. Ik liet haar verder en het werd snel weer stil. Om 6 uur moest mijn man opstaan om naar het werk te gaan. Sienna werd hiervan wakker en begon te jammeren. Ik gaf haar toen een speen en ze viel weer snel in slaap. Rond half 8 werd ze weer wakker en nu was het toch echt tijd voor mij om op te staan. Ik was super trots op haar. Ondanks dat ze twee keer kort wakker is geweest, was het een hele goede nacht.

Kleine meisjes worden groot

Dit is echt weer een nieuwe fase. Mijn kleine meid wordt echt groot nu. En ergens heb ik daar wel moeite mee. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind het heel erg mooi om te zien hoe Sienna zich ontwikkeld en groeit. Maar ergens besef ik hierdoor dat niet altijd een baby zal blijven en dat het pasgeborene er nu toch echt af gaat. Het zijn fases waar je door heen gaat en het gaat echt heel snel. Het klinkt heel erg cliché, maar het is wel de waarheid. De dagen vliegen voorbij.

Sinds haar eerste nacht in haar ledikant gaat het heel erg goed. Wij zijn bijna een week verder en ik merk dat Sienna een stuk rustiger slaapt, dan toen bij ons op de kamer. Ook lijkt het alsof ze langer doorslaapt en inmiddels krijgen wij haar niet meer wakker voor de laatste fles van 23.00u. Ook weer een nieuwe fase. Het gaat echt heel erg snel opeens!